Ομιλία ενοίκου κατά την διάρκεια κοπής της πίτας για το 2019

ΟΜΙΛΙΑ ΕΓΚΑΙΝΙΩΝ (13.1.2019)

Σεβαστέ και λίαν μου αγαπητέ κ. Πρόεδρε,

Σεβαστά και Αγαπητά Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου,

Εντιμότατη και αγαπητή μας κα Μπουμπουλίνα,

Αξιότιμοι Επισκέπτες, που η παρουσία σας μας τιμά,

Αγαπημένα μου αδέλφια και συνοδοιπόροι μου,

Σας εύχομαι ολόψυχα Χρόνια Πάμπολλα, υγεία με καρποφόρα τα διδάγματα του σαρκοθέντος Θεού μας, να προσπαθήσωμεν να γίνουμε καλύτεροι, τελειότεροι και ει δυνατόν να φθάσωμεν εις την Θέοσιν.

Και τώρα ας έρθουμε εις τα δικά μας.

Συνήθως οι ρητορεύοντες, άλλοι δια λόγους εντυπωσιασμού και άλλοι δια να εμπεδώσουν το αληθές των λεγομένων των, αναφέρονται εις γνωμικά ή άλλα συναφή με το θέμα των. Λόγια, αρχαίων φιλοσόφων ή άλλων επιφανών, έτσι κι εγώ θα ξεκινήσω σήμερα με ένα πολύ γνωστό εις όλους μας “Γνωμικό”: ΤΑ ΚΑΛΑ ΚΟΠΟΙΣ ΚΤΩΝΤΑΙ.

Όντως η Σεβαστή μας ΕΣΤΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ κατέβαλλε πολλές προσπάθειες, πνευματικές και υλικές, δια να αποκτήσει σήμερα το “ΚΑΛΟ” του γνωμικού που είναι το παρόν “ΚΟΣΜΗΜΑ”, το υπέροχο αυτό οικοδόμημα, εις το οποίο στεγάζεται, το επίσης ζηλευτό και να πω, το πρώτο μεταξύ των πρώτων, το Γηροκομείο μας.

Ο μόχθος και ο ιδρώτας ανδρών ανθρωπιστών οι οποίοι συνέβαλαν με τον εξωραϊσμό αυτόν εις την δημιουργία του τελειότερου επί του ήδη υπάρχοντος “ΤΕΛΕΙΟΥ” , συγκινεί όλους εμάς της τρίτης ηλικίας, διότι αντικειμενικός στόχος όλης αυτής της προσπάθειας είμεθα εμείς, για να έχομεν ένα χώρο, πιο ευχάριστο, σύγχρονο και πολιτισμένο.

Δεν υπάρχει ουδεμία αμφιβολία ότι άπαντες οι παρόντες, διακατέχονται από αισθήματα χαράς, ευτυχίας, υπερηφάνειας και από άλλα πολλά, αλλά και συνάμα, αγάλλωνται και αι ψυχαί κάποιων ευπατρίδων, τα ονόματα των οποίων κοσμούν την είσοδον του Γηροκομείου μας, γνήσιων απογόνων, της επταλόφου βασιλίδος των Πόλεων, της πολυαγαπημένης και αξέχαστης Κων/πολης, οι οποίοι μισό αιώνα περίπου πριν, τη ενεργεία και επιφωτίσει, του τρίτου προσώπου του Πατρός Θεού, είχον την θαυμαστής ΙΔΕΑ, να δημιουργήσουν ένα χώρο – μια στέγη, για περιθάλπουν, τους τρίτης ηλικίας συμπατριώτας των. Όπερ κι εγένετο.

Έκτοτε επέρασαν 32 χρόνια, πλήρους προσφοράς αγάπης, φροντίδας, ψυχικής και σωματικής υποστήριξης, ψυχαγωγίας και άλλας πολλάς.

Σήμερα το θεάρεστο αυτό, ανθρωπιστικό έργο, συνεχίζεται, με αγάπη κι ενθουσιασμό, από αξιόλογους και εντιμότατους, επίσης συμπολίτες μας, επίσης άξια τέκνα της Επταλόφου, με υψηλό το φρόνημα της φιλανθρωπίας και της προσφοράς.

Δεν βρίσκω λόγια ευχαριστίας για να σας εκφράσω την ευγνωμοσύνη μας, για όλα τα καλά και τέλεια που “κόποις αποκτήσατε” και με πολύ αγάπη απλόχερα μας το δώσατε.

Να είσθε άπαντες ευλογημένοι από τον Θεό και να σας έχει, εσαεί υπό την σκέπη του.

Ένας Γέροντας θαυμαστής σας.